اعتراف یک راننده سابق اوبر؛ «هیجان گرفتن کار حواس‌تان را از پول درآوردن پرت می‌کند»

او می‌گوید شور هیجان گرفتن سفارش‌ها و سفرها در این اپلیکیشن‌ها به راحتی می‌تواند فرد را از تمرکز بر میزان واقعی درآمد و سودآوری پرت کند و در نهایت درآمدها کاهش یافته است.

این مقاله که بر اساس گفت‌وگو با جاستین سنت جیمز، راننده سابق اقتصاد گیگی در حوزه تحویل غذا و حمل‌ونقل، نوشته شده است، نگاهی از درون به تجربه کار در این پلتفرم‌ها ارایه می‌دهد.

جاستین سنت جیمز می‌گوید اولین بار در دوران کووید درباره کار گیگ از یکی از اعضای خانواده شنید که در یک هفته ۵۰۰ دلار درآمد داشت و ورود به اپلیکیشن آسان بود. او خودش در سال ۲۰۲۲ کار تحویل غذا را با اپلیکیشن‌هایی مانند اوبر ایتس آغاز کرد و متوجه شد که «هیچ حسی شبیه آن نیست.» او می‌گوید هرگز اینقدر سریع پول درنیاورده بود. او وضعیت را اینطور توصیف می‌کند: «شما دارید برای پول کار می‌کنید، قمار نمی‌کنید. اما وقتی سه‌شنبه و چهارشنبه کار می‌کنید و سفارش‌های متوسطی می‌گیرید، جمعه و شنبه مثل غارت پول (Cash Grab) احساس می‌شود.» او می‌گوید با اوج گرفتن سفارش‌ها در آخر هفته و نیاز اوبر به رانندگان بیشتر، پرداخت‌ها افزایش می‌یافت و صدای «دینگ» اپلیکیشن زیاد شنیده می‌شد، که به نظر او شبیه به بودن در یک کازینو بود و حس هیجان‌انگیزی داشت که معتادکننده بود.

اما در سال ۲۰۲۳، درآمد او شروع به کاهش کرد و تقاضا به اندازه سال قبل نبود. او تصمیم گرفت خدمات حمل‌ونقل مسافر با اوبر و لیفت را نیز امتحان کند. یک روز، او به عنوان مسافر سوار لیفت شد و راننده گفت که در دو روز (دوشنبه و سه‌شنبه، که معمولاً روزهای کم‌کار او بودند) ۵۰۰ دلار درآمد داشته است. این باعث شد او به فکر کار حمل‌ونقل مسافر بیفتد.

او معتقد است اوبر و سایر شرکت‌های فناوری از الگوریتم‌های بسیار پیچیده‌ای استفاده می‌کنند که بخش‌هایی از آن‌ها کاربران را وابسته به اپلیکیشن نگه می‌دارد، که این به نفع کسب‌وکار است. او کار برای اوبر را شبیه به اعتیاد توصیف می‌کند. دریافت سفارش از اپلیکیشن یک «ضربه دوپامین» (Dopamine Hit) ایجاد می‌کرد. همچنین، قیمت‌گذاری افزایشی (Surge Pricing) و نقشه‌های حرارتی (Heat Maps) که مناطق پرتقاضا را نشان می‌دهند، رانندگان را تشویق به ادامه کار می‌کرد. با این حال، او می‌گوید به عنوان راننده، همیشه اطلاعات کافی برای تصمیم‌گیری در مورد ارزش واقعی یک کار در اختیار نداشت. برای مثال، او همیشه نمی‌توانست قبل از قبول سفر، محل دقیق سوار کردن یا پیاده کردن مسافر را ببیند، که به نظر او باورنکردنی بود.

یک شب، او به عنوان آخرین مسافر شب یک نفر را سوار کرد. حقوق این سفر باب میل او نبود، اما مسیر نزدیک خانه‌اش بود. وقتی مسافر سوار شد، پرسید: «چقدر برای این سفر به شما پیشنهاد شده؟» او گفت حدود ۷.۵۰ دلار. مشخص شد مسافر برای همین سفر حدود ۲۸ دلار پرداخت می‌کرده است. او می‌گوید «انگار کسی به سینه‌ام مشت زد.» این تجربه نقطه عطفی برای او بود. او عصبانی شد، زیرا نه تنها کمتر از نصف کرایه را دریافت می‌کرد، بلکه از کاری که انجام می‌داد نیز راضی نبود. او می‌گوید به خاطر همین گفتگوها بود که در ژانویه تصمیم به ترک کار گیگ گرفت.

او به تازگی از ایالت نیویورک به کالیفرنیا نقل مکان کرده بود. او معتقد است در کالیفرنیا تعداد رانندگان بسیار بیشتر است و بازار رقابتی‌تر است و کسب درآمد مناسب دشوارتر.

او اکنون در حال ساخت وب‌سایتی برای صحبت درباره تجربه‌اش است. او می‌گوید بهترین بخش کار اشتراک سفر، صحبت با مردم بود، اما اگر به خوبی پول دریافت نکنید، انجام این کار به خوبی بسیار سخت است.

یک سخنگوی اوبر به Business Insider گفته است که شرکت دائماً به دنبال راه‌هایی برای «آسان‌تر، امن‌تر و منصفانه‌تر کردن تجربه رانندگان و پیک‌ها» است و ابزارهایی مانند نقشه حرارتی برای کمک به کارگران گیگ اوبر هستند. سخنگو همچنین به محاسبات گذشته اوبر اشاره کرد که نشان می‌دهد اوبر پس از کسر هزینه‌های بیمه تجاری که شرکت پرداخت می‌کند، کمتر از ۲۰٪ از هر کرایه را دریافت می‌کند.

منبع: بیزینس‌اینسایدر