سرمایه‌گذاری در بورس تهران، با تمام دشواری‌ها و ریسک‌هایش، شباهت عجیبی به خرید بیت‌کوین در سال‌های ابتدایی ظهورش مانند ۲۰۱۰ دارد. این دیدگاهی است که جو وایزنتال، از نویسندگان بلومبرگ، پس از گفتگو با «ماچئی ویتال»، یک مدیر صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) متخصص در بازار ایران، مطرح می‌کند. منطق این مقایسه ساده است: پاداش‌های بزرگ مالی نصیب کسانی می‌شود که سختی‌های فنی و بوروکراتیک یک بازار دست‌نیافتنی را به جان می‌خرند، پیش از آنکه آن بازار برای همه آسان و در دسترس شود.
وایزنتال توضیح می‌دهد که بخش بزرگی از دنیای مالی، فرآیند تبدیل کردن معاملات دشوار به اموری ارزان و کالایی شده است. زمانی خرید بیت‌کوین نیازمند دانش فنی و «خون دل خوردن» بود؛ امروز با یک کلیک در یک صندوق قابل معامله (ETF) انجام می‌شود. سرمایه‌گذاری در تهران امروز در همان مرحله دشوار اولیه قرار دارد. ویتال به عنوان یک سرمایه‌گذار خارجی با چالش‌های عظیمی روبروست: بانک‌ها به سوییفت متصل نیستند، تحریم‌ها و کنترل‌های سرمایه همه‌جا حاضرند، و بروکراسی طاقت‌فرساست. او تعریف می‌کند که زمانی ماه‌ها منتظر امضای یک مقام در وزارت اقتصاد ایران مانده است. دسترسی به داده‌ها نیز به همین اندازه دشوار است؛ نمی‌توان سهام ایران را در پایگاه داده بلومبرگ جستجو کرد و حتی صفحه ویکی‌پدیای بورس تهران از سال ۲۰۰۹ به‌روزرسانی نشده است. ویتال اشاره می‌کند که در جریان جنگ اخیر، با قطعی اینترنت به سختی می‌توانست با تحلیل‌گران خود در تهران ارتباط برقرار کند.
دلیل علاقه ویتال به این بازار پردردسر، پتانسیل نهفته آن است. به باور او، ایران می‌تواند اقتصادی مولد در سطح ترکیه و پایگاه منابع طبیعی مشابه عربستان سعودی داشته باشد. در آن صورت، ثروت‌های کلان نصیب افرادی مانند ویتال خواهد شد؛ همانطور که نصیب کسانی شد که در سال ۲۰۱۰ راهی برای خرید و نگهداری بیت‌کوین پیدا کردند. او پاداش تمام این سختی‌ها را قبل از آن خواهد گرفت که یک «صندوق ETF ایران» ایجاد شود و هر کسی بتواند به راحتی در آن سرمایه‌گذاری کند.
منبع: بلومبرگ
دیدگاهتان را بنویسید