اسنپفود، فراتر از یک پلتفرم سفارش آنلاین غذا عمل میکند و مدتی است با راهاندازی آشپزخانههای اختصاصی، به طور مستقیم به تهیه و عرضه غذا روی آورده است.
اگرچه جزییات دقیق راهاندازی این خط تولید و گستره فعالیتش هنوز بهطور رسمی اعلام نشده، اما ظاهرا اسنپفود برای توسعه برند و حضور قویتر در بازار، سرمایهگذاری قابلتوجهی در زیرساختهای تولید غذا کرده است.
فعالیت رستورانهای اسنپفود تحت مدیریت برند «اسنپکیچن» انجام میشود. برندهایی همچون «لانچ باکس»، «گریل گایز»، «چلوپز»، «ایتزا»، «کافیواکتیو» (در حوزه فروش قهوه و شیرینی)، «خوانچه»، «پیتزا پلنت» و «هپی پیتزا» رستورانهایی هستند که غذاهای ایرانی و فستفود به صرفه و اقتصادی تولید و عرضه میکنند و همگی در واقع تحت مالکیت اسنپ هستند. ظاهرا برخی از این رستورانها به صورت ابری یا دارک کیچن فعالیت میکنند، یعنی امکان مراجعه حضوری مشتری به آنها وجود ندارد و برخی نیز از درون شعبه رستورانهای دیگر ارسال میشود. در مورد دوم، ظاهرا اسنپ فضایی را برای توزیع غذاهای خود از رستورانهای زنجیرهای اجاره میکند.
براساس اطلاعات بهدستآمده، این تصمیم اسنپفود با هدف تضمین کیفیت مواد اولیه، کنترل بیشتر بر فرایند پخت و همچنین ارایه تجربهای یکپارچه از لحظه سفارش تا تحویل صورت گرفته است. از آنجا که اسنپفود تاکنون بهعنوان یک واسطه بین رستورانها و مشتریان شناخته میشد، ورودش به حوزه تولید غذا میتواند معادلات بازار را تغییر دهد و رقابت را در صنعت غذا و سفارش آنلاین دستخوش تحول کند.
اینکه اسنپفود با عرضه غذاهای اقتصادی وارد این بازار شده، با توجه به قیمت بالای مواد غذایی و به طبع بهای تمام شده غذا، منجر به رقابت بهتر میشود. اسنپفود به دادههای فروش و الگوی سفارش در مناطق مختلف شهر دسترسی دارد و این موضوع میتواند در طراحی منو، قیمتگذاری و حتی اولویت نمایش رستورانهای متعلق به خود، تاثیرگذار باشد. بهویژه رستورانهای مستقل این سوال را مطرح میکنند که آیا اسنپفود میتواند اطمینان دهد از اطلاعات داخلی خود به سود مجموعه اسنپفود استفاده نخواهد کرد؟
در توضیح اسنپکیچن ذکر شده که این برند خود را به عنوان پیشتازی حرفهای در حوزه CloudKitchens (آشپزخانه ابری) در ایران معرفی نموده است. CloudKitchens شکل نوینی از خدمات کترینگ و رستوران است که در آن هیچ رستوران و میز و صندلی و حتی مشتری حضوری وجود ندارد. آشپزخانههای ابری صرفا از سرویس ارسال آنلاین غذا استفاده میکنند.
ورود پلتفرمهای آنلاین به دنیای تولید و عرضه مستقیم غذا، الگویی است که در بسیاری از کشورها نیز در حال گسترش است. این مدل از یک سو میتواند منجر به افزایش کیفیت خدمات، کنترل قیمت و ارتقای استانداردهای بهداشتی شود و از سوی دیگر، رقابت را در بین ارایهدهندگان سنتی و پلتفرمهای جدید تشدید کند.
نمونههای مشابه بینالمللی
ورود پلتفرمهای سفارش آنلاین به عرصه تولید یا ارایه مستقیم غذا، در سطح جهان نیز رواج یافته است:
- Deliveroo Editions (بریتانیا): سرویس Deliveroo با ایجاد مراکز پخت اختصاصی یا بهاصطلاح «تحویل اختصاصی» (Editions)، برندها و رستورانهای مختلف را زیر یک سقف قرار میدهد تا تنها از طریق سفارش آنلاین، غذا به دست مشتریان برسد.
- Rebel Foods (هند): بزرگترین رستوران اینترنتی جهان که چندین برند نظیر Faasos، Behrouz Biryani و Oven Story را در قالب آشپزخانههای ابری مدیریت میکند. این شرکت بدون داشتن رستورانهای حضوری، توانسته طیف گستردهای از غذاها را عرضه کند.
- DoorDash Kitchens (آمریکا): این شرکت آمریکایی هم با فراهم کردن زیرساختهای آشپزخانه ابری، برندها و رستورانهای کوچک و بزرگ را در قالب مدلهای تحویل آنلاین غذا حمایت و میزبانی میکند.
- CloudKitchens (آمریکا): استارتاپی که توسط تراویس کالانیک (همبنیانگذار اوبر) تاسیس شده و صرفا بر توسعه آشپزخانههای ابری متمرکز است و فضای فیزیکی موردنیاز رستورانها را برای ارسال آنلاین غذا در اختیارشان قرار میدهد.
مطالب مرتبط
سرویس «سفر اشتراکی» اسنپ در تهران و کرج آغاز بهکار کرد
شش تکشاخ فناوری جدید در ژانویه ۲۰۲۵ شکل گرفتند
بازیگر جوان فیلم «ماریا»، منتخب طرح بورسیه اسنپ
پربازدیدهای هفته
سرویس جدید «فودرو» اسنپفود چگونه کار میکند؟
سابلیمینال چیست؟ خرافات یا واقعیت
هم وام بگیرید، هم سود کنید
پادکست زوم